In de commissie leefmilieu van 12 januari stelde Lotte een vraag aan Minister Maron over het uitfaseren van het gebruik van bladblazers met tweetaktmotoren. Lees hieronder haar vraag.

Het is weer die tijd van het jaar: als de blaadjes vallen, worden er ook massaal allerlei machines bovengehaald om dit 'afval' bijeen te blazen en op te ruimen. Bladblazers met tweetaktmotoren zijn een veelgebruikt gereedschap in de herfst, zowel door particulieren als door groendiensten van gewest en gemeenten. Deze machines veroorzaken gezondheidsproblemen op meerdere vlakken: geluids- en geurhinder, en de gassen die worden uitgestoten zijn ook niet bepaald goed voor de luchtkwaliteit. Medewerkers van groendiensten, die soms dagen aaneen met een bladblazer rondlopen, zijn daar het eerste slachtoffer van. 

De apparaten met tweetaktmotoren draaien vaak op een mengsel van benzine en olie en stoten verhoudingsgewijs meer vervuilende stoffen zoals fijnstof, stikstofdioxide en koolstofoxide uit dan een grote auto. En wat betreft de geluidshinder: bladblazers produceren gemiddeld zo’n 75 tot 100 decibel, terwijl het risico op lawaaislechthorendheid bij werknemers al bij 80 decibel begint. 

Bovendien is het ook voor natuur en biodiversiteit beter om de blaadjes gewoon te laten liggen, zeker op plaatsen waar ze geen hinder of gevaar voor gladheid veroorzaken, zoals onder bomen in parken en groenzones. Een ouderwetse bladhark kan volstaan om de blaadjes op voet- en fietspaden in parken opzij te vegen. Afgevallen bladeren vormen in de winter een perfecte isolatielaag voor planten en bevruchten de bodem door compostering.

Daarnaast bieden dode bladeren een fijn huis voor insecten, dus door blaadjes te laten liggen, helpen we op een heel eenvoudige manier de insectenpopulatie om zich te herstellen. De insecten die tussen de blaadjes kruipen, trekken op hun beurt weer vogels aan die in de winter daar het nodige voedsel kunnen vinden. Een recente internationale studie toonde aan dat sinds 1980 een op de zes broedvogels in Europa verdwenen is. Dit komt neer op ongeveer 600 miljoen vogels. Alle beetjes zijn dus nodig om de vogels te helpen overleven!

Ten slotte is er ook de kost van het verzamelen en transporteren van het groenafval die flink zou worden verminderd als de blaadjes vaker bleven liggen.

In januari 2020 stelde ik u al een vraag over dit onderwerp, en met deze vragen zou ik graag horen wat de laatste stand van zaken is:

• U gaf vorig jaar in antwoord op mijn vraag aan dat bij Leefmilieu Brussel de helft van de werktuigen elektrisch was, maar dat het de bedoeling was om tegen het einde van deze regeerperiode geen werktuigen met verbrandingsmotoren meer te gebruiken. Hoe staat het momenteel met de verhouding elektrisch/tweetakt/manueel aangedreven machines? 
• U zei ook dat Leefmilieu Brussel in al haar bestekken de principes zou opnemen van het zogenoemde referentieinstrument van ecologisch beheer, een instrument dat toen nog in ontwikkeling was. Is dit inmiddels afgerond en kunt u uitleggen wat er precies in staat? 
• Er lijken veel verschillen te zijn tussen gemeenten: u gaf zelf al het voorbeeld van Schaarbeek, waar de bladeren in parken worden bijeengeveegd met harken en borstels van wilgenhout. Sommige gemeenten laten de blaadjes wat langer liggen, er zijn er al die blaadjes naar buurtcomposten afvoeren, anderen halen zo snel mogelijk de bladblazers boven. Zijn er manieren waarop het Gewest de gemeenten kan sensibiliseren en informeren over het laten liggen van bladeren waar dat kan, en over het gebruik van alternatieven voor machines met tweetaktmotoren?
• Heeft Leefmilieu Brussel een overzicht van de verschillende good practices van de verschillende gemeentes? Is er een toename van plekken waar de blaadjes mogen blijven liggen? Zijn er gemeentes die voorloper hierin zijn? Het zou toch niet zo moeten zijn dat dit enkel kan op proactief werk van actieve burgers.
• Kan het Gewest zelfs nog verder gaan, en de gemeenten aansporen om het gebruik van machines met tweetaktmotoren ook voor particulieren te verbieden, zoals onder andere Knokke-Heist al deed?
• Net zoals bij sneeuwruimen, heeft de manier waarop bladblazen wordt gedaan ook een gendermainstreaming aspect, door te beginnen met de voetpaden. Krijgen de arbeiders een soort stappenplan mee voor de volgorde van de plekken waar ze bladblazen? Hoe kan men ervoor zorgen dat men hier ook het STOP-principe hanteert?

Het antwoord van de Minister is hier te lezen.